Σκέψεις ,ειδήσεις και απόψεις χωρίς χαλιναγώγηση ή άλλα φίλτρα . santokoraki@gmail.com

Στη Σαντορίνη δεν υπάρχει ένα blog που να μπορεί ο κάθε ένας να πει την άποψη του δημοσία.

Σ αυτό το blog θα στέλνεις την άποψη σου και θα την ανεβάζουμε αυτούσια

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Πώς αντιμετωπίζει ο γονιός την αδερφική αντιπάθεια;


Ο γιος μου λέει ότι δεν αγαπάει τη μικρή του αδερφή! Δεν εξηγεί γιατί δεν την συμπαθεί, αλλά φροντίζει να το δείχνει έντονα και λέει ότι αγαπάει όλους τους άλλους στην οικογένεια, ακόμα και τον σκύλο. Δεν ξέρω πώς να το χειριστώ…
Τα παιδάκια ζηλεύουν τα άλλα παιδάκια. Και κυρίως -κι αυτό είναι κάτι που ενδεχομένως να αγχώνει τις μαμάδες. Μην ανησυχείτε. Απλά δείτε πως μπορείτε να το χειριστείτε...

Εκείνο που πρέπει αρχικά να κατανοήσετε είναι πως δεν έχετε κάνει κάτι λάθος. Ούτε το παιδί έχει κάποιο ελάττωμα όταν ζηλεύει. Η ζήλια είναι μια αντίδραση ανασφάλειας που το παιδί βιώνει μόλις αισθανθεί ότι απειλείται η αυτοκρατορία του και η απόλυτη εξουσία του σε εκείνους που αγαπά. Το παιδί που ζηλεύει, φοβάται μήπως χάσει τη φροντίδα των γονιών του, δεν μισεί το αδελφάκι του, ούτε θέλει να του κάνει κακό. Απλά, πανικοβάλλεται στην ιδέα του μοιράσματος και την έλλειψη αποκλειστικότητας.

Τι μπορείτε να κάνετε

1. Δείξτε στο παιδί πως είναι φυσιολογικό να ζηλεύει, για να καταλάβει ότι κάτι τέτοιο δεν είναι κακό. Επίσης καλό είναι να του εξηγήσετε πως η αγάπη για ένα άλλο παιδί δεν σημαίνει πως αγαπάς εκείνο λιγότερο.


2. Μπορούμε να διηγηθούμε στο παιδί δικές μας παιδικές εμπειρίες, όταν ζηλεύαμε ή μας ζήλευαν τα αδέλφια μας και να εξηγήσουμε στο παιδί ότι η αγάπη για τον καθένα είναι διαφορετική και αυτοτελής


3. Καλό είναι εάν πρόκειται για το μικρό του αδερφάκι, να του εξηγήσετε πως την ίδια προσοχή είχε και εκείνο όταν ήταν πιο μικρό.


4. Τέλος, σε όποια ηλικία κι αν είναι τα παιδιά, θα πρέπει να βρίσκουμε χρόνο και δραστηριότητες αποκλειστικά για το καθένα μόνο του και να μην τα έχουμε πάντα μαζί καθώς και να αποφεύγουμε το ρόλο του διαιτητή, αλλά να εξηγήσουμε πως όταν μαλώνουν, πρέπει να βρίσκουν μόνα τους τη λύση ή να παίζουν χωριστά.


H Βίκυ Λαγκαδιανού είναι Παιδοψυχολόγος M.Sc.,P.M.Sc., Σύμβουλος Οικογενειακής Θεραπείας Ευρωκλινικής Παίδων.

0 σχόλια: