Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013
Ανέκδοτο, γαστρονομικό...
Δύο ζευγάρια νεόπλουτων - κάνουν χειμερινές διακοπές
στην Κρήτη. Κάποια στιγμή, ο δρόμος, βγάζει το πολυτελές ψιλο-θηριώδες τζιπ
τους σε χωριό των Ανωγείων, 800 μέτρα και κάτι, γράφει το υψόμετρο, όπου
σταματούν και κατεβαίνουν, με τα δερμάτινα παλτά, τα φιρμάτα μπουφάν,
μποτούλες και τσαντούλες και στρασάτα αξεσουάρ.
Βλέπουν ένα ταβερνάκι και πάνε για να φάνε....
Μπαίνουν μέσα, κάθονται, λίγα τραπέζια, ξυλόσομπα, δύο-τρεις ηλκιωμένοι,
σαρίκια, μουστάκες και βαλσαμωμένα πουλιά στους τοίχους.
Εμφανίζεται ο ταβερνιάρης, χαιρετιούνται, “τι καλό έχετε;” ρωτάει ο ένας εκ
των συνοδών.....
“Απ’ ούλα, οφτό, αντικρυστό, τσιγαριαστό, χοχλιούς μπουμπουριστούς και τσι
ώρας...” λέει αυτός.
“Εμμμ, έχετε κάτι θαλασσινό;” ρωτάει η μία κυρία τρισχαριτωμένα.
Την κοβει κάνα λεπτό ο μαγαζατορας και λει :
“Κι’ αμέ, έχομε”.
“Αχ ναι; Μπράβο. Τι;”
“Αλάτι!”
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου