Επισημάνθηκε ότι οι offshore εταιρείες συνιστούν διεθνή νομότυπη διαπλοκή, όταν παρέχεται η δυνατότητα πλήρους ανωνυμίας των μετόχων-ιδιοκτητών τους (beneficial owners) και δεν επιβάλλεται καν έλεγχος «πόθεν έσχες» για αυτούς.

Μέσω των offshore εταιρειών επιτυγχάνεται:

α) Η φοροαποφυγή των υπόχρεων φυσικών προσώπων που κρύβονται πίσω από τις offshore εταιρείες,

β) Το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και

γ) Η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, με κρατικές επιδοτήσεις, όταν μάλιστα από επίσημα στοιχεία που κατατέθηκαν στην ημερίδα προέκυψε ότι οι υπερτιμολογήσεις υπερβαίνουν ακόμα και το 500%.

Αναφέρθηκε μάλιστα χαρακτηριστική περίπτωση, όπου επιχειρηματίας για προμήθεια μηχανημάτων αξίας τριών (3) δις δραχμών, εξέδωσε, μέσω της offshore εταιρείας που διέθετε, τιμολόγιο έξι (6) δις δραχμών και έλαβε επιδότηση τρία (3) δις, καρπώθηκε δηλαδή 1,5 δις σε βάρος του δημοσίου.

Εξάλλου, οι υπερτιμολογήσεις των προϊόντων, συντελούν αδιαμφισβήτητα και στο πρόβλημα της ακρίβειας που μαστίζει τη χώρα εν μέσω κρίσης.

Βάσει στοιχείων που κατατέθηκαν, προέκυψε ότι από τις δράσεις των offshore εταιρειών στην Ελλάδα, η απώλεια εσόδων του ελληνικού δημοσίου ανέρχεται σε ποσοστό της τάξεως του 40% και πλέον του δημόσιου χρέους της χώρας μας.

Μετά από αυτά προτείνεται:

- Να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές για τη φορολόγηση των εταιρειών στην Ελλάδα σε τέτοιο επίπεδο, ώστε να αποτρέπεται επιχειρηματική δραστηριότητα μέσω offshore εταιρειών

- Να φορολογούνται οι Έλληνες-μόνιμοι κάτοικοι της χώρας και στην Ελλάδα για το παγκόσμιο εισόδημά τους, που προκύπτει από δραστηριότητα offshore εταιρειών

- Στην αγορά ακινήτων και στις προμήθειες του Δημοσίου, από offshore εταιρείες, να θεσπιστεί υποχρεωτική δήλωση του πραγματικού ιδιοκτήτη-μετόχου της εταιρείας

- Στις εισαγωγές προϊόντων, να θεωρείται νόμιμο το τιμολόγιο που εκδίδεται από την προμηθεύτρια εταιρεία απευθείας στον συναλλασσόμενο και όχι μέσω offshore.

Ο Γενικός Γραμματέας Διαφάνειας, Γιώργος Σούρλας, επεσήμανε ότι οι offshore εταιρείες ρίχνουν βαριά τη σκιά τους σε αυτή τη χρονική περίοδο της μεγάλης κρίσης, όταν ορισμένοι πλουτίζουν και οι πολλοί πένονται.

Προκαλούν έντονα αισθήματα αγανάκτησης στον Έλληνα φορολογούμενο πολίτη, δηλητηριάζουν τη φορολογική συνείδηση και καταστρατηγούν κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης και διαφάνειας.